Anoreksja – kiedy jedzenie przestaje być oczywiste
Anoreksja, czyli jadłowstręt psychiczny, to temat, który przez lata był zamiatany pod dywan. Kojarzony z „fanaberią”, „modą na szczupłość” albo „problemem nastolatek”. Tymczasem to poważne zaburzenie psychiczne i fizyczne, które może doprowadzić do wyniszczenia organizmu, depresji, a nawet śmierci. Ale spokojnie - ten artykuł nie ma być dramatycznym elaboratem. Chcemy opowiedzieć Ci o anoreksji językiem zrozumiałym, empatycznym i pełnym konkretów. Bo wiedza ratuje życie.
Co to jest anoreksja i jak się objawia?
Anoreksja to zaburzenie odżywiania polegające na obsesyjnym ograniczaniu jedzenia w obawie przed przytyciem - nawet jeśli osoba chora jest już skrajnie wychudzona. Objawy? Utrata masy ciała, strach przed jedzeniem, liczenie każdej kalorii, nadmierna aktywność fizyczna, zniekształcony obraz ciała. Często towarzyszy temu depresja, stany lękowe i zaburzenia snu. I tu ważna sprawa: anoreksja to nie tylko fizyczne „chudnięcie”. To walka tocząca się w głowie - o kontrolę, samoakceptację, o poczucie wartości.
Kto choruje na anoreksję?
Wbrew pozorom - nie tylko nastolatki. Coraz częściej diagnozuje się ją u dzieci (nawet 10-latków), dorosłych kobiet i mężczyzn, a nawet seniorów. Współczesny świat - z naciskiem na idealny wygląd, fit sylwetkę i presję „dbania o siebie” - może uruchomić zaburzenia odżywiania w każdym wieku. Media społecznościowe, filtry, porównywanie się - to paliwo dla perfekcjonizmu. A perfekcjonizm bardzo często idzie w parze z anoreksją.
Gdzie zaczyna się problem?
Czasem od niewinnej diety. „Chciałam tylko zrzucić parę kilo.” „Nie lubię jeść przy ludziach.” „Jem, tylko zdrowo.” Potem waga spada, endorfiny rosną, a chory zyskuje złudzenie kontroli nad sobą i swoim życiem. Z czasem pojawia się lęk przed każdą porcją, głodówki, oszukiwanie bliskich, unikanie wspólnych posiłków. Organizm zaczyna się buntować - wypadają włosy, zanikają miesiączki, pojawiają się problemy z pamięcią, sercem i odpornością.
Jak wygląda leczenie anoreksji?
Leczenie jest trudne - ale możliwe. Wymaga podejścia multidyscyplinarnego: psychoterapia (często długoterminowa), wsparcie psychiatry, dietetyka klinicznego i - co ważne - otoczenia. Rodzina, przyjaciele, szkoła, partnerzy - każdy ma tu rolę. Leczenie farmakologiczne może obejmować leki przeciwdepresyjne, uspokajające, a także wspierające układ trawienny. Ale to nie wszystko - coraz częściej mówi się o roli suplementów diety w procesie wychodzenia z anoreksji. Bo wyniszczony organizm potrzebuje wsparcia - delikatnego, ale skutecznego.
Suplementy diety a anoreksja - gdzie mogą pomóc?
Zacznijmy od tego, że suplementy nie leczą anoreksji. Ale mogą wspierać organizm w regeneracji. Oto kilka przykładów:
1. Ashwagandha - wsparcie dla układu nerwowego
Działa adaptogennie, czyli pomaga organizmowi radzić sobie ze stresem. Może redukować lęki, poprawiać nastrój i jakość snu. Dla osób z anoreksją, u których często występują stany lękowe i nadpobudliwość – to bardzo wartościowy składnik.
2. Sleeper - naturalny sen, regeneracja, odbudowa
Zaburzenia snu to częsty objaw anoreksji. Sleeper, czyli połączenie melatoniny, ekstraktu z melisy, magnezu i witaminy B6, pomaga wyciszyć organizm i przywrócić naturalny rytm dobowy. Sen to nie fanaberia - to niezbędna faza regeneracji komórek.
3. Magnez + B6 - balans emocjonalny i energetyczny
Niedobory magnezu występują praktycznie zawsze przy anoreksji. Pojawia się drżenie mięśni, kołatanie serca, zmęczenie. Suplementacja może pomóc w przywróceniu równowagi elektrolitowej i psychicznej.
Co jeść, gdy masz anoreksję?
Najtrudniejsze pytanie. Bo odpowiedź nie leży w „zdrowych produktach” tylko w relacji z jedzeniem. Dieta przy anoreksji musi być spokojna, stopniowa i pod kontrolą specjalisty. Na początku często zaczyna się od płynów i półpłynnych posiłków, małych porcji, łagodnych smaków. W późniejszych etapach wprowadza się produkty wysokobiałkowe, tłuszcze, złożone węglowodany, owoce i warzywa. Często przydają się też suplementy z żelazem, witaminą D, kwasami omega-3 i probiotykami - w zależności od wyników badań.
Jak mówić do osoby z anoreksją?
Nie mów:
– „Zjedz coś, wyglądasz jak kościotrup.”
– „Nie przesadzasz?”
– „Ja też chciałabym tyle ważyć.”
Zamiast tego:
– „Martwię się o Ciebie.”
– „Widzę, że jesteś zmęczona/y, chcesz pogadać?”
– „Jestem tu, jeśli będziesz mnie potrzebować.”
Empatia działa cuda. Osoba z anoreksją często wie, że ma problem - ale boi się przyznać. Zaufanie, wsparcie i cierpliwość są tu kluczowe.
Artykuł, który warto przeczytać razem
Jeśli interesuje Cię,w jaki sposób zdrowo się odżywiać, zapraszamy do naszego artykułu: https://twojcel.to/blog/post/zdrowe-odzywianie.html
Anoreksja - choroba ciała i duszy
Nie wyleczysz jej dietą pudełkową, detoksem czy „cheat mealem”. Potrzebna jest kompleksowa opieka, wsparcie psychiczne i – bardzo często – suplementacja odbudowująca to, co zostało zniszczone przez miesiące (lub lata) głodzenia organizmu. W tej walce liczy się każdy krok – i każde dobre słowo.
Jeśli podejrzewasz anoreksję u siebie lub bliskiej osoby:
Skontaktuj się z lekarzem rodzinnym lub psychiatrą.
Poszukaj pomocy psychodietetyka lub terapeuty specjalizującego się w zaburzeniach odżywiania.
Zadzwoń do fundacji lub organizacji wspierającej osoby z zaburzeniami odżywiania.
Źródła:
https://www.damian.pl/zdrowie-psychiczne/anoreksja/
https://akademia.nfz.gov.pl/artykuly/anoreksja-i-bulimia-czy-wszystko-o-nich-wiesz/
Udostępnij ten wpis
Polub ten wpis
2
2
Dodaj komentarz
